Η Ιορδανία είναι ένας ιδανικός προορισμός για όσους αναζητούν πολιτιστική γνώση και πνευματικό εμπλουτισμό. Εκτιμά τον εθνοτικά και θρησκευτικά ποικιλόμορφο πληθυσμό της και παρέχει πολιτιστικά και θρησκευτικά δικαιώματα σε όλους τους πολίτες της. Αυτό το πνεύμα ανοχής και εκτίμησης, υπό την ομπρέλα της ιθαγένειας χωρίς αποκλεισμούς, είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που συμβάλλουν στη σταθερότητα, την ειρήνη και την ευημερία της Ιορδανίας.

Περισσότερο από το 96% των Ιορδανών είναι Σουνίτες Μουσουλμάνοι και περίπου το 4% είναι Χριστιανοί. Μπορείτε επίσης να βρείτε πολλούς Σιίτες και Δρούζους στην Ιορδανία. Στους Χριστιανούς της Ιορδανίας κατανέμεται όχι λιγότερο από το 7% των εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων (9 έδρες από 130) επιπλέον των εδρών στη Γερουσία, που είναι πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από το ποσοστό τους επί του συνολικού πληθυσμού. Επιπλέον, πολλοί Ιορδανοί Χριστιανοί κατέχουν σημαντικά υπουργικά χαρτοφυλάκια, διορίζονται ως πρεσβευτές και καταλαμβάνουν υψηλές στρατιωτικές θέσεις..

Η πλειοψηφία των Χριστιανών, που κατάγονται κυρίως από αρχαίες αραβικές φυλές, ανήκουν στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία (Επισκοπή του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων) και αριθμούν μεταξύ 125.000 και 300.000 κατοίκους. Ο αριθμός των Καθολικών είναι 114.000, κατανεμημένος μεταξύ της Λατινικής Εκκλησίας (και υπάρχει ένα Πατριαρχικό Βικαριάτο του Λατινικού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων) και της Μελχιτικής Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας (μια επισκοπή με επικεφαλής τον Επίσκοπο του Μελχιτικού Ελληνοκαθολικού Πατριαρχείου Αντιοχείας, με έδρα το Λίβανο). Υπάρχουν η Μαρωνιτική, η Χαλδαϊκή, η Συριακή Ορθόδοξη, η Καθολική, η Ιορδανική Ορθόδοξη, η Καθολική, η Κοπτική Ορθόδοξη, η Λουθηρανική και η Ευαγγελική Αραβική Επισκοπική Εκκλησία.

Λόγω της πολιτικής κατάστασης στην περιοχή γύρω από το Βασίλειο, η Ιορδανία υπήρξε μια «όαση ειρήνης και υποδοχής», φιλοξενώντας πολλούς χριστιανούς, είτε από την Παλαιστίνη, το Ιράκ ή τη Συρία. Καθώς οι αριθμοί αυξάνονταν, προέκυψε η ανάγκη οι εκκλησίες να τους παρέχουν πνευματικές υπηρεσίες, έτσι ιδρύθηκαν ενορίες που ανήκουν στην Αρμενική Ορθόδοξη, Χαλδαϊκή Συριακή Καθολική και Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η Ιορδανία υπήρξε επίσης προορισμός για πολλούς χριστιανούς από αραβικές χώρες, που ήρθαν στο Βασίλειο για οικονομικούς λόγους και για την αναζήτηση εργασίας. Για να τους παρασχεθεί πνευματική και ποιμαντική φροντίδα, ιδρύθηκε η Κοπτική Ορθόδοξη Εκκλησία (που συνδέεται με την Κοπτική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Ιεροσολύμων) και η Μαρωνιτική Εκκλησία (συνδεδεμένη με το Μαρωνιτικό Πατριαρχικό Βικαριάτο Ιεροσολύμων). Πολλές λατινικές εκκλησίες πραγματοποιούν εβδομαδιαίες λειτουργίες για πολλές ασιατικές κοινότητες, όπως Φιλιππινέζοι, Κεϋλάνοι και άλλοι. Αυτό συμβαίνει ανοιχτά και ελεύθερα σε όλες τις χριστιανικές θρησκευτικές τελετές στην Ιορδανία.

Οι χριστιανοί στην Ιορδανία είναι ενσωματωμένοι στην Ιορδανική κοινωνία και, μαζί με τους μουσουλμάνους Ιορδανούς συμπατριώτες τους, βοήθησαν στην οικοδόμηση της Ιορδανίας, παίζοντας ηγετικούς ρόλους στην πολιτική, την εκπαίδευση, την υγεία, το εμπόριο, τον τουρισμό, τη γεωργία, την επιστήμη, τον πολιτισμό και πολλούς άλλους τομείς.

Εκτός από τις εκκλησίες, υπάρχουν σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία δέχονται όλους τους χριστιανούς και μουσουλμάνους μαθητές και συνδέονται κυρίως με την Ελληνική Ορθόδοξη, την Λατινική και την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Το 1989 ιδρύθηκε η Μουσική Ακαδημία της Ιορδανίας και το 2009, ο Πάπας Βενέδικτος XVI έθεσε τον θεμέλιο λίθο για το Πανεπιστήμιο της Μάνταμπα, σήμερα το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Μάνταμπα, το οποίο παρέχει τριτοβάθμια εκπαίδευση σε πολλούς Ιορδανούς, Άραβες και ξένους φοιτητές.

Από κοινωνικής πλευράς, οι ανθρωπιστικοί θεσμοί των εκκλησιών έχουν διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο στην παροχή βοήθειας σε πολίτες, πρόσφυγες και εκτοπισμένους, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, φυλής και θρησκείας. Υπάρχουν οργανώσεις όπως η Ιορδανική Κάριτας (Caritas Jordan), η Ποντιφική Ιεραποστολή, η Ορθόδοξη Κοινωνία του Αγίου Λουκά, ο Σύνδεσμος Αποστόλων Ειρήνης και πολλοί άλλοι θεσμοί και πρωτοβουλίες, που έχουν αναδειχθεί για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις στην διασφάλιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για χριστιανούς στην Ιορδανία, στο παρελθόν, χωρίς να μιλάμε για αυτούς στο παρόν, και τα καλύτερα λόγια για αυτό είναι αυτά που ειπώθηκαν από το Συμβούλιο των Αρχηγών Εκκλησιών στην Ιορδανία το 2008, το οποίο, σύμφωνα με την απόφαση της Ιορδανικής κυβέρνησης το 2019, αντιπροσωπεύει «τη μόνη αναφορά για όλες τις χριστιανικές υποθέσεις και την οργάνωση των σχέσεων με τους διάφορους κρατικούς θεσμούς», που είπε: «Οι χριστιανοί πολίτες δεν εισάγονται από το εξωτερικό, αλλά οι ρίζες τους πηγαίνουν πίσω στις μέρες των Αποστόλων και των πρώτων χριστιανικών γενεών».

Η δήλωση επιπρόσθετα: «Οι χριστιανοί πολίτες στην Ιορδανία ζουν την κανονική τους ζωή, σε διάφορες πόλεις και χωριά, με ασφάλεια και ηρεμία, και δημιουργούν καλές κοινωνικές σχέσεις με την ισλαμική κοινότητα. Η διαφορά της θρησκείας δεν έχει δημιουργήσει στην καθημερινή και κοινωνική ζωή δύο ομάδες: τη μουσουλμανική και τη χριστιανική. Οι χριστιανοί συμβάλλουν στην κοινωνική, επιχειρηματική και επιστημονική ζωή και υπηρετούν στο στρατό και σε διάφορους κυβερνητικούς θεσμούς όπως τους μουσουλμάνους πολίτες. Πολλοί από αυτούς βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των διανοουμένων και επιστημονικά καταρτισμένων σε διάφορους τομείς. Οι χριστιανικές θρησκευτικές προεδρίες έχουν επίσης πολύ καλές σχέσεις με μελετητές του Ισλάμ και με τους κυβερνητικούς εκπροσώπους».