Η πόλη Ριχάμπ Μπανί-Χασάν βρίσκεται στο δρόμο μεταξύ Μαφράκ και Γέρασα, περίπου 26 χιλιόμετρα από την Γέρασα. Έφτασε στη χρυσή εποχή της τον έκτο και έβδομο αιώνα μ.Χ., όταν ήταν μια στάση στη διαδρομή του καραβανιού μεταξύ Μπόσρα Αλ-Σαμ και Γέρασα.

Η ιστορία της Ριχάμπ είναι πολύ αρχαία, καθώς το όνομά της αναφέρεται στους καταλόγους των πόλεων που κατέλαβε ο Φαραώ Τούθμωσις Γ΄ της Αιγύπτου (1490-1436 π.Χ.). Ωστόσο, επαναστάτησε και δεν υπάκουσε στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αμενχοτέπ Δ ́ (Ακενατόν 1371-1358 π.Χ.). Η Ριχάμπ παρέμεινε ελεύθερη μέχρι το πρώτο έτος της βασιλείας του Φαραώ Σέτι Α’ (1317-1301 π.Χ.) της δέκατης ένατης δυναστείας.

Η Ριχάμπ Μπανί-Χασάν είναι επίσης μια βιβλική πόλη, όπως αναφέρεται στο δεύτερο βιβλίο του Σαμουήλ (10:6), στο οποίο διηγείται ότι ο βασιλιάς των Αμμωνιτών έστειλε και προσέλαβε είκοσι χιλιάδες άνδρες από το γειτονικό Αραμαϊκό Βασίλειο της Bαιθ-Ρεώβ, και από τους Αραμαίους της Σωβά, για να υποστηρίξουν το στρατό του και να αντιμετωπίσουν το στρατό του Δαβίδ, ο οποίος ήρθε από την Ιερουσαλήμ υπό τις διαταγές του Ιωάβ, για να καταλάβει την Αμμών (Αμμάν). Στη μάχη έξω από τα τείχη της πόλης, οι Αραμαίοι ηττήθηκαν από το στρατό του Ιωάβ, αλλά ο Ιωάβ δεν μπόρεσε να κατακτήσει και να πάρει τον έλεγχο της πόλης και επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ.

Πολλοί βιβλικοί μελετητές πιστεύουν ότι η Ρεώβ που αναφέρεται στο βιβλίο των Αριθμών 13:21 είναι η Ριχάμπ Μπανί-Χασάν. Όταν ο Μωυσής έστειλε άνδρες να εξερευνήσουν τη γη Χαναάν, ανέβηκαν και εξερεύνησαν τη γη από την έρημο Σιν μέχρι την Ρεώβ (Ριχάμπ) στην είσοδο της Χάμα. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν επίσης ότι η Ρεώβ, που αναφέρεται στο Βιβλίο των Κριτών (18:28), είναι η Ριχάμπ Μπανί-Χασάν. Το βιβλίο των Κριτών αφηγήθηκε τη μετανάστευση των γιών του Δαν, οι οποίοι κατέλαβαν την Λαϊσά, που ο λαός της ήταν ήσυχος και ζούσε ειρηνικά και τους χτύπησαν με την κόψη του ξίφους, και την πόλη την έκαψαν με φωτιά. Η πόλη ήταν στην κοιλάδα που ανήκε στην Βαιθ-Ρεώβ.

Όταν η εποχή των εκκλησιαστικών διώξεων τελείωσε στις αρχές του τέταρτου αιώνα μ.Χ., η Μπόσρα Αλ-Σαμ ήταν το κέντρο της «Αραβικής Επαρχίας» και αρκετές ιορδανικές πόλεις και χωριά συνδέονταν με την επισκοπή της, όπως η Ριχάμπ Μπανί-Χασάν, η Χιρμπέτ Αλ-Σάμρα, η Ουμ Αλ-Τζαμάλ, η Σάμα Αλ-Σαρχάν, η Σάμπα και η Σουμπχία, η Ουμ Αλ-Καττίν, η Ντέιρ Αλ-Καχφ, η Κασρ Αλ-Χαλαμπάτ... Η Μπόσρα ήταν επίσης μια αναφορά για μια σειρά από ιορδανικές επισκοπές όπως: Γέρασα, Αμμάν, Χισμπάν και Μάνταμπα.

Τα σημαντικότερα μνημεία του Χριστιανισμού στην Ριχάμπ είναι τα μνημεία οκτώ εκκλησιών, συμπεριλαμβανομένων δύο εκκλησιών που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βιόδωρου, του Αρχιεπισκόπου της Βασόρας: της Εκκλησίας του Προφήτη Ησαΐα και της Εκκλησίας του Αγίου Μηνά το 634, δηλαδή την παραμονή των αραβικών κατακτήσεων. Μια τρίτη εκκλησία χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αγαπητίου, του αρχιεπισκόπου, της Εκκλησίας της Αγίας Μαρίας, που χτίστηκε το 534, στην είσοδο της πόλης, από την πλευρά της Γέρασα, και τα τείχη της είναι ακόμα ελαφρώς πάνω από το έδαφος, και ένα από τα γραπτά της αναφέρει ότι αποκαταστάθηκε το 582, πενήντα χρόνια μετά την κατασκευή της.

Πέντε άλλες εκκλησίες χτίστηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πολυύκτη, του Αρχιεπισκόπου της Βασόρας: η Εκκλησία του Αγίου Βασιλείου το 594, η Εκκλησία του Αγίου Παύλου το 596 με τα τρία κλίτη και τα όμορφα γεωμετρικά ψηφιδωτά, η Εκκλησία της Αγίας Σοφίας το 604, η Εκκλησία του Αγίου Στεφάνου το 620 και η Εκκλησία του Αγίου Πέτρου, που χτίστηκε κατά τη διάρκεια της περσικής κυριαρχίας το 624, υποδεικνύοντας ότι κατά τη διάρκεια της περσικής κυριαρχίας, οι κάτοικοι της επαρχίας επέστρεψαν στον συνηθισμένο τρόπο ζωής τους.

Το πλήθος των εκκλησιών σηματοδοτεί μια εποχή ακμάζουσας χριστιανικής ζωής σε αυτήν.